Ομαδικές συνεδρίες
Η ομαδική ψυχοθεραπεία, όπως και η ατομική, βοηθά τους ανθρώπους να βρουν τρόπους να διαχειριστούν τις συναισθηματικές τους δυσκολίες. Ενώ, όμως, στην ατομική ψυχοθεραπεία υπάρχει δυαδική σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου, στην ομαδική οι συνεδρίες γίνονται μεταξύ μιας ομάδας ανθρώπων και με συντονιστές έναν ή δύο ψυχοθεραπευτές.
Για να ενταχθεί κάποιος σε μια θεραπευτική ομάδα, θα πρέπει να έχει ξεκινήσει πρώτα ατομική θεραπεία, ώστε να έχει δημιουργηθεί σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ θεραπευτή-θεραπευόμενου.
Οι θεραπευτικές ομάδες πραγματοποιούνται μία φορά την εβδομάδα και διαρκούν 2 ώρες. Τα θέματα που συζητούνται δεν είναι προκαθορισμένα, ανακύπτουν από τις εκάστοτε ανάγκες των μελών. Είναι ανοικτού τύπου και τα μέλη δε γνωρίζονται μεταξύ τους. Οι ομάδες διέπονται από εχεμύθεια και αλληλοσεβασμό.
Σύμφωνα με τον Γιάλομ, υπάρχουν 11 παράγοντες που συνεισφέρουν στη θεραπευτική αλλαγή των μελών της ομάδας:
- Ενστάλαξη της ελπίδας: Τα μέλη αναγνωρίζουν τη βελτίωση άλλων μελών και ότι η ομάδα μπορεί να είναι βοηθητική -έτσι, αναπτύσσουν αισιοδοξία για τη δική τους βελτίωση.
- Καθολικότητα: Τα μέλη συνειδητοποιούν ότι κι άλλα μέλη μοιράζονται παρόμοια συναισθήματα ή δυσκολίες.
- Μετάδοση πληροφοριών: Παρέχονται συμβουλές και καθοδήγηση από τον θεραπευτή ή από τα άλλα μέλη της ομάδας.
- Αλτρουισμός: Τα μέλη αποκτούν μια θετική άποψη για τον εαυτό τους μέσα από την προσφορά βοήθειας και στήριξης σε άλλα μέλη της ομάδας.
- Διορθωτική ανασύσταση της οικογένειας: Τα μέλη έχουν την ευκαιρία να αναβιώσουν μερικά κρίσιμα γεγονότα της οικογένειάς τους με άλλα μέλη της ομάδας με έναν διορθωτικό τρόπο.
- Τεχνικές κοινωνικοποίησης: Η ομάδα εφοδιάζει τα μέλη με ένα ασφαλές περιβάλλον που τους επιτρέπει να αλληλεπιδράσουν με έναν πιο προσαρμοστικό τρόπο.
- Μιμητική συμπεριφορά: Τα μέλη μαθαίνουν μέσα από την παρατήρηση και αναπαραγωγή της συμπεριφοράς άλλων μελών ή του συντονιστή.
- Διαπροσωπική μάθηση: Τα μέλη μαθαίνουν να αναπτύσσουν ικανοποιητικές διαπροσωπικές σχέσεις χωρίς διαστρεβλώσεις.
- Συνοχή της ομάδας: Τα μέλη βιώνουν το αίσθημα του «ανήκειν», της αποδοχής και της αλληλεγγύης.
- Κάθαρση: Τα μέλη μπορούν να εκφράσουν καταπιεσμένα συναισθήματά τους και να εκφορτίσουν την έντασή τους μέσα στην ομάδα, νιώθοντας ανακούφιση.
- Υπαρξιακοί παράγοντες: Τα μέλη αποδέχονται ότι πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της δικής τους ζωής.